Serbisyo/Paglilingkod

#7

                   Serbisyo at paglilingkod ay parehas lamang. Ito ay ang gawaing isinasagawa ng isang tao o isang pangkat ng mga tao para sa kapakanan ng madla o institusyon nito. Isang gawain ang ma-ihahambing dito ay ang pagboboluntaryo kung saan ay kusang paggawa o paglingkod sa isang bagay, minsan hindi na sila humihingi ng kapalit. Ngunit, hindi lahat ng mga taong nagbibigay ng serbisyong pampamayanan ay tinatanaw bilang isang boluntir, dahil ilan sa mga taong nagbibigay ng paglilingkod na pangkomunidad ay gumagaw nito dahil sa kanilang malayang kagustuhan o pagpapasya.

Sila ay nagsasagawa nito dahil sa:

                     Mga hukuman, bilang kapalit at bilang karagdagan sa ibang mga tadhanang parusa (mga sanksiyon) ng hustisyang pangkrimen. Mga paaralan, upang maabot ang mga pangangailangan ng isang estudyante at klase. Mga paraan ng guro sa pagtuturo upang maabot ang pangarap ng mga estudyante. Mga magulang na nagbibigay gabay at proteksiyon sakanilang mga anak. Hindi madali ang mga bagay na to, pero kung determinado ka talaga sa isang bagay ay magagawa mo iyon ng maayos. Matuto tayong wag dumepende sa iba. Sa lahat ng bagay ay dapat may malasakit parin tayo sa kapwa. Sa simpleng paraan ay makakagawa na tayo ng serbisyo ng walang kapalit. Nawa'y tumatak sa isipan natin na alam ng Diyos ang mga ginagawa nating pagtulong sa iba at siya na ang bahala sa mga biyayang ipakakaloob niya sa atin.

Ekonomiya ng Pilipinas

#6

             Sa ating pagkaka-alam ang ekonomiya ay ang paga-aral na naglalaman ng mga pangyayari sa isng bansa kung saan nalalaman nating ang pagbabago nito sa paglipas ng mga taon. Binubuo rin ito ng sistemang ekonomiko: ang trabaho, puhunan, pinagkukunang lupain, produksiyon, pagmamanupaktura, pangangalakal, distribution, at marami pang iba. Maari din sabihin ang sitwasyong pangkabuhayan ng isang bansa, dito din malalaman kung ang isang bansa ay maunlad, papaunlad, o mahirap. Matipid na pamamahala ng mapagkukunan, tulad ng pera. materyales, o paggawa. Ang sambahayan na badyet ang kulang sa ating bansa. Sistema pang-ekonomiyang aktibidad sa isang bansa, rehiyon, o kumunidad. Mahusay, matipid, at konserbatibong paggamit ng mga limitadong gamit.

              Isang halimbawa ay ang pangingibang bansa ng ating mga kababayan upan kumita ng mas mataas sa inaasahan, ang paglungsad ng ibang mga proyekto na siya nga namang nagpapakilala sa ating bansa at ang pagtatayo ng ibang programa na makakatulong upang mas madagdagan ang mga pinoy na kumikita dito sa Pilipinas lalo na ang mga may tinapos naman. Sa pagtaas man o pag-baba ng ekonomiya ng Pilipinas ay kapansin-pansin parin ang pag dadamayan ng bawat isa sa atin. Sana ay magpatuloy ang mga magagandang kaugalian ng mga pinoy anuman ang sapitin ng ating bansa.

RESPETO: Diyos, Gobyerno, Magulang, at Kapwa

#5

                Ano nga ba ang respeto? Nakikita pa ba ito sa mga tao ngayon? lalo na sa mga bata? Ano ano ang mga bagay na kailangan i-respeto? Respeto sa sairili at respeto sa ibang tao. Pareho itong mahalga sa panahon ngayon. Sa totoo lang ay nawawala na ang salitang respeto sa atin ngayon. May mga bata sa kalye na sobra sobra magmura, daig pa ang mga matatanda. Pero bago ang lahat dapat ang respeto ay magaling muna mismo sa sarili mo. Paano ka rerespetuhin ng mga nasa paligid mo kung ang sarili mo mismo ay hindi mo marespeto at hindi karespe-respeto. 

                 Nakakalungkot lang isipin na pati sa mga bata ay nawawalan na ng gantong ugali. Yung mga tipong simpleng pagsagot nila sa magulang at pagsuway. Marami narin ang nakakalimot sa pag sabi ng "po at opo" na isa sa kilalang paraan ng mga pilipino sa paggalang. Yung pagmamano sa mga matatanda at pag sunod sa mga utos nila. Eleksyon nanaman at marami nanamang magkakalaban na politiko ang magbabangayan. Respeto naman sana sa magiging desisyon ng taong bayan wag daanin ang mga bagay sa pera. Hindi sa lahat ng oras ay kayang bilhin ng pera. Pangsusulsol sa mga taong bayan. Pwede pa natin mabago ang lahat. Ibalik ang mga tamang gawin at ugali para ang ating bansa ay umunlad. Lagi natin tandaan na nasa tao ang gawa.

Pabahay sa Mahihirap

#4

              Ang pabahay sa mahihirap o yung mga taong naninirahan sa tabi ng riles ng tren ay isang proyekto ng gobyerno sa ating bansa. Ito ay nagbibigay daan at pag-asa sa mga taong walang natutuluyan. Alam naman nating lahat na ang mga tao sa gilid ng tren ay dumadami na, pati mga anak nila ay dumadami na. May mga panahon na nagkakasakit na ang mga bata dahil sa maduming kapaligiran. Ito ay hindi maganda, kaya't ang ating gobyerno ay nagpatayo ng mga bahay sa iba't ibang lugar sa maynila para ipakaloob sa mga mahihirap. Sa aking pagkakaalam ay hindi ito buong ibibigay kundi babayarin din sa mababang halaga, pag rerenta din. May mga bahay nga sila wala namang ding pangbayad sa kuryente at utang. Mababa lang din ang sweldo na kanilang natatanggap.

                Kinuwento sa akin ng aming kasambahay na isa siya sa mga napakalooban ng pabahay sa Montalban. Ito daw may tamang laki na pwede na sakanila ng kanyang anak. Hindi rin daw ito madali dahil may mga inspector na nagbabantay sakanilang bahay. Ang patakaran doon ay dapat may maabutang tao na nakatira doon kapag ang mga inspector ay kumakot sa pintuan, ngunit kapag sila ay walang naabutan ay lalagyan ng "X" ang pinto. Pag ito ay umabot sa tatlong X ay mapapaalis na ang tao doon. Mahirap din para sa amin kasi kapag may pasok ay kailangan rin pa minsan minsan umuwi ng aming kasambahay. Simpleng bagay lang ito. Sana sa susunod na taon ay may libre naring kuryente at tubig sa mga mamamayan na katulad nila hindi kayang tumustos ng mga ganitong gastusin.

House Bill no. 6069 and Senate Bill no. 3130

#3

           Bacolod Representative Anthony Golez authored the House Bill No. 6069, an act corporatizing public hospitals. The bill, which was already passed in the House of Representative on May 16, 212, aims at turning public medical facilities into government-owned and controlled corporations (GOCCs)         

          

              Another law, Senate Bill No. 3130 (National Government Hospital Corporate Restructuring Act) pushed by Senator Franklin Drilon is now pending and is expected to be pressed before the Senate after the opening of Congress on July 31.

Reaksiyon:

                     Para sa akin ay maganda ang panukala ng Pangulo na gawing pribado and mga ospital ngunit hindi ba nila napansin na madami ang naghihrap sa panahon ngayon at walang sapat na kita para sila ay  magsingil ng napakalaki. Alam nating lahat na marami nang ospital sa ating bansa na maganda a ng pasilidad. Hindi naman din natin maiiwasan yung mag kasakit, mahirap na kung yung sakit na yon ay kailangan ng mataas na panggamot. Hindi lahat ng tao ay kaya ito, swerte nalang kung mataas ang kita. May nabalitaan ako ng mga libreng serbisyo sa iban lalawigan ng bansa natin. May mga kompanya narin na nagbibigay benepisyo katulad nalang sa kompanya ng pinagtratrabahuan ng aking tatay, kaming lahat sa pamilya ay may "health card", bawat isa ay naglalaman ng Php 100,000.00, pwede itong gamit kapag may bigalng pangyayari o sakit na kailangan gamutin ay i-presenta lamang ang card na ito. Pantay pantay na serbisyo sana ang binibigay ng pamahalaan. Magbigay pa sana sila ng opurtunidad para sa mga walang trabahong mamamayan. Unahin ang nararapat, huwag maging maka-sarili. Isipin parin ang ikakabuti ng pangkalahatan. Magtulungan tayo, hindi pa huli ang lahat para sa kapayapaan.

                       

"Ipaglalaban ko ang Nararapat": NAKPIL

#2

                         

                Marami paring magsasaka ang patuloy na lumalaban para sa karapatan nilang makuha ang napangakong lupa. Hindi matapos tapos itong issue na to. Patuloy parin umaasa ang mga magsasaka, katulad nalang ni Francisco Nakpil, hindi sa nawalan ng pag-asa. Ang kwento ng buhay niya ay makikita at mapapansin niyo sa pagsasaka niya, kung gaano siya kasipag. Kahit sobrang liit lamang ng kanyang sahod ay pinagkakasiya niya ito. Hindi madali ito, bawat araw na ginawa ng Poong Maykapal ay lagi silang nakayuko at bilad na bilad sa araw. Ni minsan ay hindi nila naisip na sumuko. 

                   Magbukas sana ang damdamin at kaisipan ng mga gobyerno. Magaling lang naman sila kapag eleksyon, nagsasalita lang sila kapag malapit na ang eleksyon pero pagtapos mo sila botohin ay mawawala nalang bigla bigla. Dumaan na ang madaming dekada at wala paring nangyayari. Si Nakpil na taga Tarlac, ay isang mahirap na magsasaka, hindi natin maitatanggi na siya ay patuloy sa paglaban ng karapatan niya. Ayon sa aking lolo, nabanggit niya na sa 15 na taon, si Nakpil ay nakakatanggap ng isang sakong bigas, sahod na Php 9.00 lamang bawat araw, at loan para sa edukasyon na Php 4000 tuwing hunyo. Mababa lamang ang kanyang natatanggap sa isang taon. Hangga't maaga ay pagdesisyunan na. Ibigay na ang nararapat na lupain sa mga tunay na may-ari. Sobrang laki ng hacienda luisita, kung ibibigay nila ito sa magsasaka ay may pag-asa pang umunlad ang ating bansa. Huwag natin sila kalimutang tulungan kahit sa simpleng pamamaraan and munting bagay. Alam natin mapupunta sa mabuting kamay kung ano man ang ibahagi ng gobyerno sa mabuti at napagisipang paraan.



   

Mga Suliranin ng Agrikultura sa Pilipinas

#1

                     Sa ating panahon ngayon ay usap-usapan parin ang mga issue tungkol sa mga suliranin ng agrikultura sa ating bansa. Samot sari parin itong mga issue sa Pilipinas, katulad nalang ang madalas na pagbagyo sa ating bansa. Pangalawa, nagkukulang parin ang suporta ng pamahalaan ng gobyerno, tulad ng suliranin sa irigrasyon, at kakulangan ang initiatibo sa panahon ng tag tuyot at marami pang iba. 

                   Ang  sektor ng Agrikultura ay isa sa mga pangunahing ikinabubuhay ng bansa. Ang mga magsasaka ang pangunahing taga-gawa dito, maghapong naka-yuko para sa kanin na ihahain sa ating mga lamesa at kakauntiung budget ng pamilya. Kaya ang matagal nilang hinaing: "kailan nila mabibigyang pansin ang aming pagtitiis at paghihirap?"

                    Hindi natin maipapagkaila na mahirap talaga ang Pilipinas pagdating sa agrikultura, kasi hanggang ngayon ay marami paring magsasaka ang nagrereklamo sa mga pinangakong lupa ng pamahalaan sakanila. Hindi matapos tapos ang daing nila. Alam nating lahat na iyon lamang ang pangkabuhayan nila, pero ngunit sa simpleng hectaryang lupa lamang ay hindi nila maibigay. Sabi nga ng mga nagdaan nangg Presidente ay marami na silang nagawa ukol dito sa mga suliranin ngunit bakit may mga tao parin ang patuloy na kumakalaman ang mga sikmura sa bawat araw na wala silang ma-ani at makain. Kwento sa akin ng aking lola ay matagal na itong mga suliranin na ito, panahon palang ng Kastila dahil noon daw kontrolado na ng mga prayle ang mga lupa na ito at ni minsan ay hindi sila binigyan ng pagkakataon na mabigyan ng lupa. Lupa at katarungan lamang ang ipinaglalaban nila. Ayon nga sa balita, kaya daw hanggang ngayon ay hindi parin paipamahagi ang mga lupa sa Hacienda Luisita ay dahil sa sobrang laki ng utang ng mga magsasaka ay wala na natirang lupa sakanila.

Courtesy of Google:















   
                            
                  May karapatan parin sila kahit papano. Paano nalang kung wala sila? Ano na ang kakainin ng mga tao ngayon? Makikita niyo naman sakanila ang pagsisipag at pagsasakripisyo. Sana matauhan na ang pamahalaan na kahit papano ay makadama sila ng konting awa. Kahit ang mismong mga anak nila ay nagsasakrispisyo makatulong lang sa kanila magulang. Hindi na sila nakakapag-aral. Hindi na sila mabibigyan ng pagkakataong madama ang kasiyahan at kalayaan ng isang bata. Pati sila naghihirap. Alam kong isa lamang akong estudyante ngunit kahit sa simpleng pag gawa nito ay makatulong ako ipaglaban ang karapatan nila.